Blog Marieke: De perfect bij mij passende opdracht

Vorig jaar, ergens in de lente, sprak ik met Julian. Hij kende mijn situatie die ik toen had. Ik gaf aan dat ik nu echt toe was aan een leuke baan, waar ik naar hartenlust mijzelf mocht zijn, waar ik echte toegevoegde waarde kon hebben. Na een maandje kreeg ik een telefoontje, of ik zin had in een retailer die een klantenservice had die echt aandacht nodig hadden. Julian: ’ze hebben wat Marieke nodig!’. Natuurlijk triggerde mij dat. Met een lichte spanning ging ik daar voor het eerste gesprek naar toe. Het was een leuk gesprek, met een lach en natuurlijk de serieuze vragen over hoe ik de situatie aan zou pakken. Daarbij gaf ik aan dat ik mezelf zal zijn, zonder verborgen agenda, met mijn humor en aanstekelijke enthousiasme. Dat ik structuur zal aanbrengen, mensen mee zal nemen en dat ik de brug zal zijn tussen de klantenservice en andere afdelingen.

Ik stond nog niet buiten of Julian belde, hoe ging het gesprek en wat was het gevoel. Daar hebben we het voornamelijk over gehad, voelde het goed of toch niet helemaal? Het voelde goed, zeer goed zelfs. Ik dacht dat ik hier wel wat kon doen.

Dezelfde middag kreeg ik weer een telefoontje van Julian, het voelde bij de opdrachtgever ook goed en of ik volgende week kon beginnen.

Samen hebben we gekeken wat een handige startdatum was. Maar wat mij nog meer de doorslag gaf, dat ik hier wel een opdracht wilde starten, was omdat ik dit vanuit Primox mocht doen. Ik ben consultant vanuit een ZZP-rol geweest. Dat consulten vind ik echt gaaf om te doen. Maar ik miste mijn vangnet, mijn sparringpartner, collega’s. En nu, heb ik best of both worlds!

En daar ging ik dan; mijn eerste werkdag. Het voelde nog steeds goed. Ik kreeg duidelijk uitgelegd wat de situatie was, waar ze naar toe wilden gaan met de klantenservice en waar mijn aandachtspunten zouden liggen. Met name het team had aandacht nodig. Eerst moet het team op orde; van 4 FTE naar 10 FTE. Een flinke uitbreiding dus, zonder dat er een duidelijke lijn lag en zonder een goede functie omschrijving. Na twee maanden stond het team er, volledig ingewerkt en klaar om de klus te klaren. Omdat de opdrachtgever mensgericht is had ik vrijheid om op mijn manier het beste uit het team te halen. Er was zo ook ruimte voor educatie en het verbeteren van de werkplek.

Met veel coachen, luisteren en praten, meenemen, laten zien dat je er voor ze bent, samen kijken naar oplossingen en zelfstandigheid geven kreeg het team vleugels.

Ze kwamen voor elkaar op, dachten mee in oplossingen voor klanten, leerden elkaars sterke punten kennen en hadden vooral veel lol met elkaar. Zo hadden ze bijvoorbeeld samen besloten dat ze een hond nodig hadden om de stress-pieken weg te nemen. En dus hebben ze nu Hassan, de afdelings(knuffel)hond; inclusief rooster om voor hem te zorgen en te knuffelen. Onwijs hard lachen en nog harder werken passen goed bij elkaar heb ik gemerkt. En natuurlijk een opleiding voor gesprekstechnieken. Sinds de start van de afdeling was het team niet op cursus geweest. Ze pasten de technieken goed toe, werden zo zelfsturend en efficiënter.

Ondertussen kon ik mij storten op de processen en andere afdelingen. Structuur van de afdeling ging namelijk flink over de afdelingsgrenzen heen. Ik creëerde daar een soort olievlek van. Regelmatig hoorde ik dat mijn actie ertoe leidde dat de andere afdeling ook meer structuur kreeg. Omdat ik de juist vragen stelde, omdat ik soms eiste dat ik volgens een bepaalde structuur wil werken, omdat ik in liet zien dat het beter is om structuur te hebben? Wellicht een combinatie van alle drie.

Tijdens de opdracht bleef het zo goed voelen dat er een verlenging kwam. De opdracht was nog niet af, het finetunen kon beginnen. Zitten de medewerkers nog steeds op hun plek, of kunnen ze ondertussen door- of uitstromen? Structuur is in kaart, maar hoe zit het met efficiëntie? En hoe zit het met de systemen? Ik ben over het algemeen van de grote stappen, maar finetunen is echt heel goed om te doen. Ook daarin nam ik mijn team mee, zodat zij het stokje straks goed over konden nemen als de opdracht voorbij is.

Omdat ik minder scherp begon te worden en bijzondere zaken gewoon begon te vinden heb ik, samen met Julian afgesproken dat een volgende opdracht beter is. Hoe mooi en gaaf de opdrachtgever ook was. En ook dat is mooi. Omdat ik weet dat het goed komt met dit bedrijf en het team wat ik mede heb mogen vorm geven. Ik zal ze altijd blijven volgen. En voor nu: op naar mijn nieuwe opdracht…